Een veelbelovend spektakel van baaien en inhammen met talloze mooie eilanden en grote en kleine haventjes. Een speeltuin voor boot liefhebbers. We zullen proberen met wat foto’s en reviews een idee te vormen van dit stukje Spaanse natuur. Enkele havens zijn al besproken in de vorige etappe Bilbao Vigo. Hier vindt je de andere plaatsen die we bezocht hebben

Combarro

Een heerlijk stukje geschiedenis van een vissersdorp. Na een lovend onthaal door de Marinero gingen we even op pad in de oude stad. We vonden daar een echt oud zeerovers cafeetje met aan zijn waterkant een restaurantje. Tripadvisor gaf dit een beetje overroepen aan dus enkel drinken! We kozen voor Tintanegra vlak aan de haven. Heerlijke schelpjes in groene kruiden boter en gamba’s in een eigen tempura, geen grootkeuken produkt. Nadien een Arroz Mariscos, wij Belgen zouden dat paella noemen. Was heerlijk maar veel. Dus zoals je zelf wel eens meemaakt, ogen groter dan de buik met een slechte nachtrust als gevolg! Kon maar één slecht puntje op restaurant geven: elke hoek is voorzien van TV schermen waar de voetbal op stond. Je kan je ogen niet van die bewegende beelden houden in plaats van in de ogen van je partner te kijken en naar haar relaas te luisteren.

Pontevedra

Heeft een haven maar niet bereikbaar met onze diepgang en mast hoogte. Busje dan maar , aangename rit door Galicie. Maar wat zijn toch die kleine huisjes op palen die je in vele tuinen ziet? Het zijn de befaamde “Horreos” en zijn volgens Google graanschuurtjes. De wind kan daar door de regen kan er niet aan. Ideaal bewaarlokaal van toen de tijd nog stil stond. In pontevedra zagen we een slimme dakloze die er zijn huisje van gemaakt had!

Deze historisch oude stad is een uniek geheel om te wandelen. Een dame van het touristen bureel bezorgde ons in vloeind Frans een mooi overzicht van de stad met zijn bezienswaardigheden. Wat ons natuurlijk weer aantrok was de prachtige Mercado.

Helaas begon het ‘s middags te regenen. We waren daar niet op gekleed en wilden terug naar Combarro. Busje komt zo telde daar helaas niet en we moesten 2 uur wachten. Een taxi ritje van slechts 15eur loste ons probleem op.

ondertussen ook een heerlijk biertje van Galicie ontdekt: Millenueve met opschrift 1906. die zes zal zijn alcohol gehalte zijn zeker?

San Vincente do Mar

De bediende op het havenkantoor in combarro, haar jeugd in Antwerpen doorgebracht, was blij om nog eens in t Vlaams over Antwerpen te spreken. Haar broer woonde nog in Berlaar maar had die sinds 2020, het Corona jaar, niet meer gezien. Ze beval ons dit haventje ten zeerste aan. Bij het binnen varen viel onze mond werkelijke open, mooi strand , mooie haven, mooie Club Nautico. Helaas, maandag, net als in NL een triestige dag. En het was daar echt triest want in heel het dorp en aangelanden was er enkel één restaurant open waar we niet welkom waren voor een aperitiefje. Zelfs geen klein winkeltje, geen bakker. Gelukkig hadden we niets nodig maar een haventje aanlopen om niet van de havensfeer te kunnen geniete tenzij in je eigen kuip, dan gooi te beter een anker. Denkelijk bruist dit dorpje wel in het weekend en in de top seizoen maanden want je merkt dat praktisch alles hotel, pension of 2e verblijf is.

Escarabotino – Boiro – Ria de Arusa

In de ria de Arusa helemaal achteraan een klein gezellig haventje met een stadje op wandel afstand: Boiro. Alzo Navily. In realiteit op dinsdag heel rustig met een BASIC sanitair in een container. Maar ze zijn volop bezig een nieuw complex te bouwen dat denkelijk in dit seizoen nog klaar zal zijn. Aan de haven heeft een jonge horeca man een piepklein maar gezellig terrasje gemaakt waar je ander bootmensen tegen komt.

Boiro is net als san vincente een stadje dat nu uitgestorven lijkt maar in het top seizoen wel zal draaien. Er was een vrij grote supermerdado en (gesloten) dicotheken verraden de aankomende vakantie sfeer.

Caraminal

Een grote kade waar 2 grote cargo’s liggen, net nog van die oude Congo Boten die zelf kranen aan boord hebben om te laden en lossen. Een vissers haven en een jachthaven , beheerd door El Capitan, juist mozes met een grote baard en niet te gehaast uit zijn evenwicht te brengen. Wel pracht kerel die zijn haven en dorp met geuren en kleuren beschreef. “Banos in restaurante, pero no bueno banos”. Dus was je maar aan boord! Navily had ons al verwittigd!

We kwamen om woensdag aan, was net openbare markt dag! goede sfeer, verse groentjes en een pracht van terras en restaurant boven de Mercado municipal.