18 – Ile d’ Yeu

Kom we gaan een aperitiefje dringen bij onze majesteit Philip en Mathilde!. Je ziet vanuit de verte al dit mooie eiland opduiken: mooie witte huisjes, allemaal rode daken, echt al onderweg naar de Med of zelfs verder waar heet altijd mooi weer is (of zou moeten zijn, want met onze klimaat verandering??)

Hier moet je zeker fietstochtje maken! Je kan dit eiland ook als dagtoerist bezoeken vanuit Saint Giles Croix de Vie. een aanradertje!

Wie komen we daar tegen? de Argo, een Jeanneau 43 Ds, zoals de vorige Microbe. De schipper een rasechte Antwerpenaar , Michel, is in Oostende blijven plakken in het bekendste zeemanskroegje “de Zeegeuzen” en is met Nicole ook op Europa tour! Gezellig weerzien, helaas had ze haar bekende “zeegeuze” niet aan boord.

19 – Les Sables d’ Olones

Hier kom ik altijd graag terug. In 2009 kwam de Jeanneau 44i op de markt en op de site was de liefde voor deze boot onweerstaanbaar. Ik ben dan met Kenneth naar daar gereden om een proefvaart te maken en de deal was gesloten.

De regio van de Langoustines. Hmm fruits de mer… De vismijn geplunderd natuurlijk.

Met uw passeport escales kan je hier 4 nachten vertoeven omdat er 2 havens zijn, eentje vlak in ’t centrum, steigers wat verouderd en sanitair op z’n Frans, de andere , port Olona, waar het epicentrum van de Vendee Globe zeilers zich bevindt met alle bedrijvigheid daar rond. Het loont ook de moeite om busje te nemen naar het shopping center net ten zuiden van les sables.

20 – Ile de Re – St Martin en Re

Het eiland van de oesters en de zout velden. Onbeschrijfelijk mooi en goed aangelegde fietspaden rondom en doorheen het hele eiland.

Een must is hier een ijsje gaan eten bij La Martiniere! ’s ochtends bakken ze hun eigen cornets die ’s avonds, rijkelijk gevuld, over de toog, met meer dan 20 smaken, de weg naar gretige handen vinden.

Wij bleven hier een dikke week liggen omdat we even naar België moesten. Ryan air vanuit La Rochelle voor een prikje!

21 – La Rochelle

Dit is aan de west kust van Frankrijk zeker en vast de grootste jachthaven. Thuis basis van de grote catamaran merken. Die gaan daar de deur uit alsof het dinghy s van een paar euro’s zijn.

We mochten pas begin oktober daar naartoe want eind september is daar in de port des Minimes de beurs “Grand Pavois”. We konden daar nog interessante kortingen van mee pikken en investeerden daar in een reddingsvlot en noodbaken.

Aan de kade vlakbij de torens staat een uiterst origineel zeevruchten stalletje: Le p’tit Bleu. Zijn “mosseltjes in papilotte” waren de inspiratiebron voor mijn eigen BBQ feesten in de watermeulen. Verder achter de “Vieux Marchees” is een straatje “rue thiers” met een Vietnamees restaurant “O Pho d’ Annam” waar je zelf rijst pannenkoekjes moet opvullen,.

22 – Oleron

Mooi haventje in Saint Denis d’Oleron.

De Mosselen aan de steiger laten zich smaken !

Wandeling naar het dorp en een fiets tocht naar Le Phare de Chassiron is aan te bevelen. Die Phare zien we paar dagen daarna voor heel lang als we “klutsend” langs de west van Oleron naar Royan varen.

23 – Royan

Goed de tij uitrekenen want in de monding van de Gironde staat een stevige stroming. Je kan 2 havens in de monding kiezen: Port Medoc aan de zuid kant of Royan noordelijk. We kozen hiervoor. Royan is een typisch Frans stadje van de 60 – 70ies, toen glamour and glitter maar nu aan een stevige renovatie toe. Je vindt er wel alles maar doet wat passé aan. Het was wel leuk op de zaterdag markt en een mooi aanbod in de “halles”

24 – Arcachon

Onwetende op weg naar Arcachon en een way point gezet op de Att ARC boei, werden we opgeroepen door de Semaphore de Cap Ferret! JE mag dus blijkbaar niet zonder aanmelden in de baai van Arcachon invaren en ze geven ook door waar de boei zich op dat moment bevindt en wanneer je “mag” invaren. De zandbanken verschuiven gevoelig en alleen tegen hoogwater kan je er veilig overheen. Wel indrukwekkend en mooi.

Arcachon zelve is zeer duur en een imens grote jachthaven. Wij kwamen een half uur voor sluitingstijd van het havenkantoor aan maar zij gaven geen gehoor meer waar en of hoe we mochten afmeren. Dan maar een kosteiger ingepalmd en naar t kantoor gewandeld. De dienstdoende sloot af voor onze neus. Achteraf gezien een goede zaak want volgens de pilot

moet je 2 nachten betalen en draait dit voor onze boot rond de 95 euro…

Dus hebben we even het stadje verkend, lekker nog genoten in de kuip en ’s morgens om 07.00 uur vertrokken “omdat we de tij mee moesten hebben …”

25 – Brise lames of Bayonne en Biaritz

Weer de semaphoree van Cap ferret die in detail moest weten wat we van zin waren en hoeveel personen aan boord… Pal hoog met 3.5 meter water over die banken… het moet daar niet te hard waaien uit westelijke richting of je passeert daar niet!

Een vrij lange trip richting Baskenland. Ik was eerst zinnens op Cap Breton binnen te varen maar na een studie van de plitos bleek mijn diepgang dit niet toe te laten, en de youtube filmpjes over het invaren van die haven … Brrr neen dat doen we maar beter niet.

En kijk daar doemen de Pyreneeën op, een avontuurlijk vakantie gevoel. Mooi zicht.

Brise lames is wel gemakkelijk in te varen en we kregen het ereplaatsje vlak bij het haven kantoor. Fietsjes uit de bakskist en hop de ene dag naar Bayonne en de andere naar Biaritz. Twee prachtige steden waar je werkelijk de Baskische atmosfeer ruikt proeft en beleeft.

26 – SPANJE : Hondarribia

Onze volgende trip brengt ons naar de grens met Spanje; de grens ligt temidden de monding van de rivier

Toch maar even aan de havenmeester vragen wat de beste keuze is, Franse Hendaye of Spaanse Hondarribia? Fout gedacht: een chauvinistische Fransman zou voor zijn Franse stad kiezen… maar dat is daar een Bask en die beval ons zonder twijfel de Spaanse kant aan: aangenamer en goedkoper!

De eerste tapas gaan eraan. Toch even het pontje nemen naar de Franse kant en werkelijk, een immens verschil van prijs en atmosfeer. Alleen het papieren werk in de Spaanse havens. In elke haven moet je een ellenlang blad invullen, de verzekering van de boot voorleggen, registratie brief, paspoorten. Eigenlijk wel goed want na een controle en invullen van alle paperassen in Cherbourg, begin april hebben we nooit geen papierwerk meer moeten voorleggen.

26 – San Sebastian

Een prachtige baai, een verrukkelijke stad, shopping en culinair en cultuur. Hier vindt je alles op wandelafstand. In de haven zelf waren we niet welkom : Completo.. dan om een meerboei gevraagd. Was niet van de haven dus trek uw plan.. toch maar onze eigen anker gegooid en al geluk want later las ik op een review dat de eigenaar van een van die boeien een zeer hoog bedrag vroeg voor een overnachting. We genoten hier van de laatste oktober-zomer week, zwemmen en zonnen en ’s avonds de stad in. Het standbeeld boven op de Monte Urgull was prachtig verlicht maar toen we dit wilden fotograferen was het een weekdag en bleven de lichten gedoofd.

27 – Hondartza

28 – Zumaia

Mooie vrij recente “puerto deportivo” met wat eethuisjes rondom en een wandelingetje naar het dorp zelf. Wat ons in Baskenland opviel was een beetje Oostenrijkse stijl van huisjes bouwen. overhangende daken in zadel vorm met veel hout gebruik tussen de natuur gevel stenen. In het midden van het stadje/dorpje stond er ook zo een huisje en was dan ook een van de gezelligste bars. Een pintje bier kost er meer dan een glas wijn, maar die trend is aan deze kant van Spanje normaal .

29 – Bilbao Las Arenas Getxo

Na een druilerige dag bereiken we heet eind doel van onze 2023 trip: De havenstad Las Arenas, aan de monding van de rivier die naar Bilbao loopt.

Na wat opzoek werk bleek voor ons de “Real Club Maritimo del Abra” de aangenaamste en best gelegen haven . (De noordelijk gelegen “puerto deportivo el abra Getxo” is groter en iets beter beschermd tegen de deining maar is een koele kunstmatige creatie redelijk ver van een dorp met al zijn nutsvoorzieningen)

De havenmeesters, vanaf hier beter bekend als MARINEROS bijzonder sympathiek, EL CAPITAN Alvarro Basterra, een crème van een haven directeur. De flegmatische sfeer in de club (een beetje British feeling) en in de poolbar zoeken we in 2024 nog overal maar helaas nog niet gevonden tot hiertoe. Ook hun weekend menu , culinaire toppertjes , de gezellige muziek avonden, de zondag bingo. Deze winter vergeten we nooit. Geniet mee van de lekkernijen die we daar aan een Spaans prijsje voorgeschoteld kregen

Bilbao zelf is zeer vlot bereikbaar met metro, station op op 5 minuten wandelen van de haven, een trein om de 10 minuten en een ritje van 20 minuten voor 1.70 euro. Betalen doe je met een herlaadbaar kaartje, super handig. De stad zelf is de naam hoofdstad van Spaans Baskenland waardig. een modern deel, een oud historisch deel, en kunst en cultuur met aan de top het Guggenheim museum. Ook de luchthaven met dagelijks rechtstreekse vluchten naar Brussel ligt op een kwartier taxi rijden.

Enkele tips op culinair gebied:

• Plaza Nueva : pintxos in Sorginzulo
• Plaza Nueva : typische bar Cafe Bar Bilbao
• Ledesma met zijn leuke bars en op de hoek “Old Shanghai” (chinees restaurant)
• Arbieto Kalea met zijn restaurants en bars waar de Basken liefst buiten op straat hun babbeltjes doen tijdens de “lunch” of de “cena”
• Alameda de Recalde met URA japans restaurant
• Diputatzio Calea met “het” vlees restaurant Amaren

Santurzi is het vissers havenstadje ten westen van Las Arenas. Je moet dan de rivier over met de befaamde hangbrug. (1 eur met het metro kaartje). Aan de haven en het museum is een typisch vis restaurant met een authentieke middag BBQ. Wees op tijd voor de sardines want die verkopen altijd uit!

Aan de noordelijke kant van de baai ligt de “Puerto Viejo” met boven in het vissersdorp de Bar Arrantzale (geen paniek je kan met een lift omhoog als je vermoeid bent van de wandeling langs de baai). Een super gezellig terrasje met zicht over de baai.

De Metro brengt je in noordelijke richting naar het havenstadje Plentzia. Een typische haven in de riviermonding met even typische tapas en pintxos bars. We aten er voor de eerste keer het befaamde gerechtje “Callos”. Het zag er zo smakelijk uit, het smaakte ook goed in die rode saus maar toen ik de ware inhoud aan mijn gezelschap vertelde werd het een “eenmalige levens gebeurtenis… koeien pens in tomatensaus”

Sfeer te meer in Las arenas met Halloween

Voor Pasen waren er natuurlijk in het vrome Bilbao de verschillende processies

in de buurt van Bilbao